Μόλις μία ημέρα μετά την πολύνεκρη βομβιστική επίθεση στην Κωνσταντινούπολη, αυτοκίνητο-βόμβα χτύπησε αστυνομικό τμήμα στην επαρχία Μαρντίν, στην νοτιοανατολική Τουρκία, κοντά στα σύνορα με τη Συρία.

Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, πολλά ασθενοφόρα κατευθύνονται προς την πόλη Μιντγιάτ, όπου βρίσκεται το αστυνομικό τμήμα και η οποία κατοικείται κυρίως από Κούρδους.

Ο δρόμος όπου έγινε η επίθεση είναι πολυσύχναστος, καθώς εκεί βρίσκονται καφετέριες, υποκαταστήματα τραπεζών και εμπορικά καταστήματα.

Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες ότι οι νεκροί είναι τρεις και 30 οι τραυματίες.

Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Μπιναλί Γιλντιρίμ απέδωσε την επίθεση στο PKK: «Ο δράστης της επίθεσης αυτής είναι η φονική οργάνωση ΡΚΚ (Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν)», είπε χαρακτηρίζοντας του Κούρδους «δολοφόνους μεταμφιεσμένους σε ανθρώπους».

Σύμφωνα με το δίκτυο CNN-Türk, η επίθεση έγινε με όχημα γεμάτο εκρηκτικά που προσπάθησε να παραβιάσει οδόφραγμα ασφαλείας έξω από το αστυνομικό τμήμα. Οι αστυνομικοί άνοιξαν πυρ εναντίον του οδηγού, ο οποίος φέρεται να πυροδοτούσε εκείνη τη στιγμή τον βομβιστικό μηχανισμό.

«Ευτυχώς τα μέτρα ασφαλείας επέτρεψαν να αποφευχθεί ένας ακόμη μεγαλύτερος απολογισμός», δήλωσε ο Τούρκος πρωθυπουργός, που έκανε λόγο για «πολύ μεγάλη ποσότητα εκρηκτικών».

«Ο λαός μας πρέπει να ξέρει ότι η Δημοκρατία της Τουρκίας είναι ισχυρή», πρόσθεσε.

Το κτίριο της Διεύθυνσης Ασφαλείας έχει υποστεί σημαντικές ζημιές όπως και τα παρακείμενα κτίρια, ενώ πυροσβέστες έχουν αναπτυχθεί στο σημείο, σύμφωνα με εικόνες που μεταδίδουν τοπικά τηλεοπτικά δίκτυα.
Στην επίθεση στην Κωνσταντινούπολη 11 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους.

Το νέο θεωρητικό περιοδικό που κυκλοφόρησε πριν λίγες ημέρες, τα «Τετράδια Μαρξισμού», φιλοξενεί η εκπομπή «Ράδιο Παντιέρα» στο στούντιο της ERTopen, την Τετάρτη 8 Ιουνίου 2016 στις 18.00.

Καλεσμένοι στο στούντιο, δυο μέλη της Συντακτικής Επιτροπής:

-η Σοφία Τσάδαρη, αρχιτέκτονας, υποψήφια διδάκτορας Πολεοδομίας στο ΕΜΠ, και

-ο Βασίλης Μηνακάκης, επιμελητής εκδόσεων και συγγραφέας.

-Ποια μπορεί να είναι η χρησιμότητα ενός τέτοιου περιοδικού σήμερα, στη σκληρή πραγματικότητα που μας περιβάλλει;

-Ποιοι αναλαμβάνουν να το εκδώσουν;

-Τι θεματολογία έχει;

-Τι επικαιρότητα έχει ο μαρξισμός σήμερα; Πρόκειται για ένα παρωχημένο, κλειστό σύστημα ιδεών και θεωρητικών εργαλείων; Δοκιμάστηκε και απέτυχε, ή είναι καλός για τη θεωρία αλλά ανεφάρμοστος στην πράξη;  

-Τι έδειξε η εμπειρία του «υπαρκτού» αλλά και η πρόσφατη εμπειρία του ΣΥΡΙΖΑ;

-Τι περιλαμβάνει ο όρος εργατική τάξη σήμερα; Υπάρχουν τάξεις και ταξική πάλη σήμερα; Δικαιώθηκαν οι κήρυκες του «τέλους της Ιστορίας»;

-Μπορεί ο καπιταλισμός να ξεπεράσει την κρίση του;

Για κάποια από αυτά τα ερωτήματα, καθώς και όσα άλλα αναδείξει η δυναμική της συζήτησης, θα μιλήσουμε με τους δύο καλεσμένους μας, λίγες μέρες πριν την εκδήλωση της παρουσίασης των Τετραδίων Μαρξισμού που θα γίνει την Τρίτη 14 Ιουνίου στις 20.30, στοPolis Art Cafe (Πεσμαζόγλου 5, Στοά του βιβλίου).

Στην παρουσίαση της εκπομπής, σήμερα ο Νίκος Ξηρουδάκης.

H εκπομπή «Ράδιο Παντιέρα» μεταδίδεται από το ελεύθερο ραδιόφωνο της ERTopen κάθεΤετάρτη απόγευμα, από τις 18.00 μέχρι τις 19.00, στους 106,7 στα fm στην Αττική, καθώς και μέσω του διαδικτυακού ραδιοφώνου της ertopen.com.

Το πρόγραμμα αναμεταδίδεται από τον ραδιοφωνικό σταθμό του σωματείου Εργαζομένων Αλουμινίου στους 97,3,στη Βοιωτία, τη Φωκίδα, και την Βόρεια Πελοπόννησο. Από τον ραδιοφωνικό σταθμό του Εργατικού Κέντρου της Εύβοιας στους 96,5 και στα Χανιά στους 1134 χιλιόκυκλους στα μεσαία.

Σε μια σειρά δράσεων, απεργιακών κινητοποιήσεων και εκδηλώσεων στήριξης των διωκόμενων του αγώνα ενάντια στις εξορύξεις χρυσού προχωρούν οι επιτροπές αγώνα Θεσσαλονίκης και Χαλκιδικής και επαγγελματικοί σύλλογοι-σωματεία ενόψει της δίκης που ξεκινά στις 9 Ιουνίου στο Τριμελές Εφετείο της Θεσσαλονίκης όπου 21 κάτοικοι της Χαλκιδικής θα βρεθούν στο εδώλιο για την υπόθεση του εμπρησμού στο εργοτάξιο των Σκουριών.

Μαζί τους δικάζεται μια ολόκληρη τοπική κοινωνία για το γεγονός ότι αντιστάθηκε και συνεχίζει να αντιστέκεται στο μεγαλύτερο περιβαλλοντικό και κοινωνικό έγκλημα στην Ευρώπη που εξελίσσεται στις Σκουριές.


Το πρωί της Πέμπτης 9 Ιουνίου (09:00 π.μ) συγκέντρωση στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης όπου αναμένεται να ξεκινήσει η δίκη των συγχωριανών μας.

Την Τετάρτη 8 Ιουνίου, μία μέρα πριν την δίκη, οι επιτροπές αγώνα προγραμματίζουν νυχτερινή διαμαρτυρία στην πλατεία Αριστοτέλους (18:00 μ.μ).

Στην συγκέντρωση έξω από τα δικαστήρια συμμετέχουν σύμφωνα με σχετικές ανακοινώσεις τους, το σωματείο οικοδόμων Ιερισσού, ο δασικός συνεταιρισμός και ο σύλλογος αλιέων Ιερισσού, ο Σύλλογος Επαγγελματιών Ιερισσού, ο Σύλλογος Επαγγελματιών Νέων Ρόδων, το Σωματείο Επαγγελματιών Ουρανούπολης  που καλούν σε απεργία εκφράζοντας την συμπαράστασή τους στους συναγωνιστές τους αλλά και την υπαρκτή απειλή για τα επαγγέλματα της περιοχής.

“Ο αγώνας για μας είναι μονόδρομος”

“Δεν πρόκειται να ξεχάσουμε ποτέ τα όσα ζήσαμε, θα μείνουν για πάντα χαραγμένα στη μνήμη μας. Οι αστυνομικές επιχειρήσεις στο χωριό μας την ΤσικνοΠέμπτη του 2013 αλλά και η βιαιότητα των ΜΑΤ απέναντι στους συγχωριανούς μου ήταν κάτι που μέχρι τότε το έβλεπα μόνο σε ταινίες στην τηλεόραση. Δεν θα ξεχάσω ούτε τα χημικά στο βουνό ούτε την ψυχική οδύνη που υποστήκαμε με τις πρακτικές των ΜΑΤ στο χωριό μας” δηλώνει η Ειρήνη Μάρκου, κάτοικος Ιερισσού τονίζοντας πως “Ο αγώνας για μας ενάντια στην Eldorado αποτελεί υποχρέωση πρωτ`απόλα στον εαυτό μας και στον τόπο μας που καταστρέφεται”

“Αυτή που ρήμαξαν τον τόπο είναι τελικά οι ευνοημένοι της υπόθεσης ενώ δικάζονται όσοι αγωνίστηκαν για να σώσουν το περιβάλλον” λέει ακόμη.

Η Ειρήνη Μάρκου, κάτοικος Ιερισσού είναι και αυτή διωκόμενη για κακουργηματικές πράξεις για μια άλλη υπόθεση που αφορά την συγκέντρωση τον Μάρτιο του 2013 στο δημαρχείο μετά τον ξυλοδαρμό διαδηλωτών στην οποία όμως ποτέ δεν ήταν!

“Αν και δεν βρισκόμουν καν στην συγκέντρωση διαμαρτυρίας γιατί έπρεπε να κρατήσω το εγγόνι μου βρέθηκα κατηγορούμενη για… συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωσης όπως και άλλοι συγχωριανοί μου που είτε εκείνη την ημέρα βρίσκονταν στην Θεσσαλονίκη ή στο Άγιο όρος.Με αυτόν τον τρόπο στήθηκαν όλα τα κατηγορητήρια εναντίον μας”

«Εγώ προσπαθώ να βγάλω τις άγριες μνήμες από το μυαλό μου, έρχονται στιγμές που δεν αντέχω να τις σκέφτομαι» αναφέρει η σύζυγος ενός από τους 21 διωκόμενους για την υπόθεση του εμπρησμού, μιλώντας για την μέρα εκείνη της ΤσικνοΠέμπτης του 2012 που άνδρες της ασφάλειας εισέβαλαν στο σπίτι της και προσήγαγαν τον σύζυγό της.

“ Ήθελαν να λειτουργήσουν τιμωρητικά, ήξεραν πως αν πνίξουν το κίνημα μας θα επηρεάζονταν και η “ζωή” άλλων κινημάτων στην Ελλάδα. Για μένα το γεγονός συνιστά μεγάλη παρηγοριά και μου δίνεται τεράστια δύναμη το γεγονός ότι στη δίκη θα υπάρχει τόσος πολύς κόσμος που θα δείχνει την αλληλεγγύη του.” σημειώνει.

Όσον αφορά τις διώξεις σχολιάζει: “Είναι για γέλια για όσους μας γνωρίζουν ότι εγώ είμαι σύζυγος και μάνα τρομοκρατών καθώς και ο γιός μου διώκεται για άλλη υπόθεση”.

“Για μας ο αγώνας συνεχίζεται μέχρι να φύγει η εταιρεία από τις Σκουριές. Ή θα φύγουν αυτοί ή θα φύγουμε εμείς. Δεν γίνεται να ζήσει κανείς σε έναν κατεστραμμένο τόπο” δηλώνει ακόμη.

“Στην Θεσσαλονίκη δεν είναι η πρώτη φορά που διοργανώνουμε δράσεις αλληλεγγύης και οικονομικής ενίσχυσης του αγώνα. Κάθε εβδομάδα γίνεται και μια παρέμβαση που αφορά τόσο το περιβαλλοντικό σκέλος της εξόρυξης στις Σκουριές όσο και το κοινωνικοπολιτικό. Η συναυλία του Σαββάτου στην Θεσσαλονίκη έχει διπλό στόχο να συσπειρώσει το κίνημα, να ξαναβρεθούμε μαζί να νοιαστούμε για τους ανθρώπους που βρεθήκαμε μαζί στους δρόμους.” λέει η Φρόσω Δημητριάδου, μέλος της επιτροπής αγώνα Θεσσαλονίκης και συνεχίζει:

“Θεωρώ ότι πρόκειται για μια βιομηχανία διώξεων, αφορά μια ολόκληρη τοπική κοινωνία–πρόκειται για 400 διωκόμενους-και στόχο έχει να κάμψει το κίνημα πολιτικά, ηθικά και ψυχολογικά”

“Ο αγώνας για μας είναι μονόδρομος. Συνεχίζουμε μέχρι τελικής πτώσης. Δεν έχουμε άλλη επιλογή. Σε διαφορετική περίπτωση θα γίνουμε περιβαλλοντικοί πρόσφυγες. Χωρίς νερό, καθαρό αέρα και με σταδιακή παύση των παραγωγικών δραστηριοτήτων η ζωή στην περιοχή της ΒΑ Χαλκιδικής θα είναι αδύνατη” καταλήγει.




πηγή ierissiotes

Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ αποφάσισε τη συνέχιση των απεργιακών κινητοποιήσεων με την κήρυξη νέας 4ωρης στάσης εργασίας από τις 14.00 έως τις 18.00 της Τετάρτης, 8 Ιουνίου, για όλους τους δημοσιογράφους, οι οποίοι εργάζονται στον τηλεοπτικό σταθμό Mega 

Οι απεργιακές κινητοποιήσεις συνεχίζονται έπειτα από την αθέτηση της δέσμευσης της εργοδοσίας να καταβάλει τις οφειλόμενες αποδοχές προς τους συναδέλφους δημοσιογράφους του β' 15νθημέρου Μαρτίου , των αποδοχών των μηνών Απριλίου και Μαΐου 2016, καθώς και την ελλιπή πληροφόρηση των εργαζομένων, γεγονός το οποίο δημιουργεί κλίμα ανασφάλειας και αβεβαιότητας, αναφέρει στην ανακοίνωση της η ΕΣΗΕΑ.

Το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ ζητεί: 

- Την άμεση καταβολή όλων των οφειλομένων αποδοχών προς τους συναδέλφους δημοσιογράφους.
- Την άμεση ενημέρωση όλων των εργαζομένων επί των προβλημάτων που αφορούν στη λειτουργία του Τ/Σ.

Μαζική είναι η κινητοποίηση των Συνεργαζόμενων Συνταξιουχικών Οργανώσεων, στο κέντρο της Αθήνας, με αιχμή τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις τους για την Υγεία. Οι συνταξιούχοι έφτασαν στο υπουργείο με μαζική πορεία από την πλατεία Εθνικής Αντίστασης όπου πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση στην οποία διαμήνυσαν ότι «Δεν μπορούμε και δεν πρέπει να ανεχθούμε άλλο αυτή την κατάσταση. Να βγούμε όλοι στους δρόμους».

Στη συγκέντρωση ο Δήμος Κουμπούρης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συνταξιούχων ΙΚΑ χαιρέτισε την ανταπόκριση των συνταξιούχων στο κάλεσμα των Συνταξιουχικών Οργανώσεων και επισήμανε ότι συγκεντρώσεις συνταξιούχων γίνονται σε μια σειρά πόλεις σε όλη τη χώρα παράλληλα με τις κινητοποιήσεις των υγειονομικών που απεργούν. Η Υγεία νοσεί από τις ταξικές πολιτικές, τόνισε, που εφαρμόζουν όλες οι κυβερνήσεις, η σημερινή και οι προηγούμενες. Τα κενά και τις ελλείψεις των δημόσιων δομών Υγείας και τις πληρωμές που επιβάλλονται στους συνταξιούχους σημείωσε μιλώντας στη συγκέντρωση ο Παναγιώτης Βαβουγιός, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συνταξιούχων Δημοσίου. Παρουσίασε επίσης αναλυτικά τις διεκδικήσεις των συνταξιούχων.

Στη συγκέντρωση συμμετείχε αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ και της Εκτελεστικής του Γραμματείας.




πηγή 902

Με προσωπικό ασφαλείας θα λειτουργήσουν σήμερα τα νοσοκομεία, τα Κέντρα Υγείας, το ΕΚΑΒ και οι προνοιακές δομές, λόγω της 24ωρης πανελλαδικής απεργίας που έχουν εξαγγείλει γιατροί και εργαζόμενοι διεκδικώντας επαρκή χρηματοδότηση του δημόσιου τομέα υγείας και προσλήψεις μόνιμου προσωπικού.

Στην απεργία συμμετέχουν η Ομοσπονδία Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ) και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία.

Η ΟΕΝΓΕ διεκδικεί προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, χρηματοδότηση νοσοκομείων και Κέντρων Υγείας από τον κρατικό προϋπολογισμό, επιστημονική και επαγγελματική αξιοπρέπεια για τους νέους γιατρούς και δωρεάν δημόσια περίθαλψη.

Επαρκή στελέχωση και χρηματοδότηση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας διεκδικεί και η ΠΟΕΔΗΝ, κάνοντας λόγο για «30.000 κενές οργανικές θέσεις με 1 νοσηλεύτρια στη βάρδια σε κάθε κλινική των 40 ασθενών». Αναφέρει, επίσης, ότι «τα νοσοκομεία εμφανίζουν σημαντικές ελλείψεις σε υλικά και φάρμακα», με τις ληξιπρόθεσμές οφειλές να ανέρχονται στα 2 δισ. ευρώ.

Η ΠΟΕΔΗΝ έχει ανακοινώσει ότι οι δράσεις για τη συγκέντρωση που θα πραγματοποιήσει έξω από το Υπουργείο Υγείας, στις 11 το πρωί, θα ξεκινήσουν στις 08:30 με αποκλεισμό της οδού Αριστοτέλους

Επίσχεση από τους γιατρούς του ΕΟΠΥΥ

---

Οι συμβεβλημένοι με τον ΕΟΠΥΥ γιατροί ξεκινούν επίσχεση εργασίας, κάτι που σημαίνει ότι οι ασφαλισμένοι θα πληρώνουν από την τσέπη τους το αντίτιμο της επίσκεψης και θα διεκδικούν το ποσό που δικαιούνται, υποβάλλοντας το σχετικό παραστατικό στο Ταμείο τους.

Το διοικητικό συμβούλιο της Ένωσης Ιατρών ΕΟΠΥΥ (ΕΝΙ – ΕΟΠΥΥ) ανακοίνωσε ότι «αποδέχθηκε με ενθουσιασμό από τις αρχές του έτους, την προσπάθεια της διοίκησης του ΕΟΠΥΥ να οργανώσει πλήρη εκκαθάριση με έλεγχο στα παραστατικά για πρώτη φορά στα χρονικά του Οργανισμού, ώστε να αποπληρωθούν επιτέλους και οι υποχρεώσεις που αφορούσαν το 10% από το 2012». Πρότεινε, όπως ανέφερε, τον έλεγχο της τριγωνικής συναλλαγής της συνταγογράφησης με εστίαση στη χρέωση του ΑΜΚΑ του ασθενούς, μέσα από το σύστημα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης, με απεριόριστο δικαίωμα κυρώσεων από τη διοίκηση του ΕΟΠΥΥ. «Η πρόταση αυτή δεν υιοθετήθηκε, αφήνοντας, μεταξύ άλλων, πολλά ερωτηματικά για την αδυναμία ανίχνευσης ασύδοτων επιχειρηματικών δράσεων στο χώρο της Υγείας» επισήμανε η Ένωση.

Σύμφωνα με τους γιατρούς, το νομικό πλαίσιο και η πρόσφατη υπουργική απόφαση του ελεγκτικού μηχανισμού, πέρα από την απαράδεκτη καθυστέρηση και στάση πληρωμών, εμπεριέχει αντισυνταγματικές διατάξεις που καταλογίζουν «αμάχητο τεκμήριο παραβατικότητας». Η ΕΝΙ – ΕΟΠΥΥ εκτιμά ότι θίγει θεμελιώδη δικαιώματα των γιατρών, χωρίς ουσιαστικό δικαίωμα υπεράσπισης ή ατομικής έφεσης του όποιου αποτελέσματος, καθώς αυτό οδηγεί σε πάγωμα οποιασδήποτε πληρωμής. Σε ό,τι αφορά τη διοίκηση του ΕΟΠΥΥ, αναφέρει ότι « αρκείται σε προσβλητικές και συκοφαντικές δηλώσεις έναντι του θεμελιώδους δικαιώματος τους να διεκδικούν τα συμφωνηθέντα».

Με πληροφορίες από ΑΜΠΕ

Το Δ.Σ. της ΔΟΕ, εδώ και χρόνια, έχει θέσει ως προμετωπίδα των διεκδικήσεων του κλάδου, την πραγματοποίηση μαζικών, μόνιμων διορισμών στην εκπαίδευση και τη μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών.

Ιδιαίτερα τη φετινή χρονιά, τα χιλιάδες κενά στην έναρξή της αλλά και αυτά που συνεχίζουν να υπάρχουν μέχρι τη λήξη της, αποκάλυψαν σε όλη την κοινωνία την επιτακτική ανάγκη για χιλιάδες μόνιμους διορισμούς και ανάγκασαν την πολιτική ηγεσία του ΥΠ.Π.Ε.Θ. να την προτάξει στη ρητορεία της (όχι όμως και στις προτεραιότητες της πολιτικής της). Αντί, μάλιστα, να φροντίσει να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις εξασφάλισης πιστώσεων για μόνιμους διορισμούς, επιχείρησε να εφαρμόσει, με πρόσχημα αποφάσεις του Σ.τ Ε., αλλαγές στον τρόπο πρόσληψης αναπληρωτών εκπαιδευτικών οι οποίες, αν εφαρμόζονταν, θα δημιουργούσαν πολύ περισσότερα προβλήματα από αυτά που, υποτίθεται, ότι επίλυαν. Οι σχεδιασμοί του Υπουργείου συνάντησαν, όμως, τη δυναμική αντίδραση του εκπαιδευτικού κινήματος. Οι κινητοποιήσεις και η ανάδειξη του ζητήματος στην κοινωνία οδήγησαν την πολιτική ηγεσία σε αναδίπλωση. Αποδείχτηκε περίτρανα ότι όταν ο κλάδος διεκδικεί ενωμένος και δυναμικά κατακτά νίκες.

Οι κινητοποιήσεις που εξήγγειλε και πραγματοποίησε η Δ.Ο.Ε. μέχρι σήμερα, το κάλεσμά της στο συλλαλητήριο του Σαββάτου 4-6-2016 στις 17.30 στα Προπύλαια και η κήρυξη 24ωρης απεργίας στις 8 Ιουνίου με τη συγκέντρωση 12.30 στα Προπύλαια  και την πορεία προς τη Βουλή, έχουν ήδη αποφέρει τους πρώτους καρπούς. Το Υπουργείο Παιδείας υπό πανικό προχωρά σε συνεχείς τροποποιήσεις σχετικά με τις προϋποθέσεις που πρέπει να υπάρχουν για να εγγραφεί μαθητής στο ολοήμερο δημοτικό σχολείο και νηπιαγωγείο και κάνει βήματα υποχώρησης στο θέμα της πρωινής ζώνης 7π.μ.- 8π.μ. (δίχως βέβαια να αίρεται το γεγονός του αποκλεισμού πλήθους μαθητών από τις δομές του ολοήμερου σχολείου).

Νίκη, σ’ έναν πρώτο βαθμό, είναι και αυτό που συμβαίνει αυτές τις ημέρες σε σχέση με τις εγγραφές μαθητών στα ολοήμερα τμήματα. Αν η εξαγγελία κινητοποιήσεων είναι ικανή να δημιουργεί αποτελέσματα, η επιτυχία των κινητοποιήσεων είναι σίγουρο ότι θα φέρει νίκες. Μας μένουν ακόμα πολλά να διεκδικήσουμε:

• Μαζικούς μόνιμους διορισμούς - άμεση πραγματοποίηση όλων των μόνιμων διορισμών που έχει ανάγκη η εκπαίδευση και υποσχόταν ο Υπουργός μέχρι πριν λίγο χρονικό διάστημα.
  
  
• hΤο μόνιμο διορισμό όλων των αναπληρωτών γενικής και ειδικής αγωγής τώρα.
  
  
• Το να μην υπάρξει καμία απόλυση αναπληρωτή, κανείς εκπαιδευτικός στην ανεργία.
  
  
• Την απόσυρση της Υπουργικής Απόφασης για το φερόμενο ως «Ενιαίο Τύπο Ολοήμερου Δημοτικού Σχολείου». Κανένα παιδί έξω από το ολοήμερο Σχολείο
  
  
• Την απόσυρση της διάταξης που ψηφίστηκε για τα νηπιαγωγεία.
  
  
• Την απόδοση των οργανικών θέσεων στους εκπαιδευτικούς ειδικοτήτων,
  
  

Καλούμε όλους τους συναδέλφους να συμμετέχουν μαζικά και δυναμικά  στην απεργιακή κινητοποίηση στις 8 Ιουνίου.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ

22.00-24.00  Γιάννης Καπαγερίδης
24.00-08.00  Μουσικές και ενημερωτικές εκπομπές



Η ΕΡΤopen ανοιχτή ως παράθυρο στην κοινωνία !
ΚΑΛΗ ΑΚΡΟΑΣΗ

Η Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ, υλοποιώντας την από 19-05-2016 απόφαση του Γενικού της Συμβουλίου, στηρίζει τις κινητοποιήσεις (24ωρη απεργία) που γίνονται την Τετάρτη, 8 Ιουνίου 2016, από την ΠΟΕΔΗΝ, τη ΔΟΕ και την ΟΛΜΕ για την υπεράσπιση των Κοινωνικών Αγαθών της Υγείας και της Παιδείας που συρρικνώθηκαν στα χρόνια των μνημονίων και κινδυνεύουν με ολοκληρωτική κατάρρευση από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και την εμμονή της στις ίδιες αντιλαϊκές πολιτικές. Για τον σκοπό αυτό, η Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ κηρύσσει στάση εργασίας την Τετάρτη, 8 Ιουνίου 2016, από τις 11:00πμ έως τη λήξη του ωραρίου, προκειμένου να δοθεί η δυνατότητα να συμμετάσχουν οι εργαζόμενοι σε όλο το Δημόσιο στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας της ΠΟΕΔΗΝ στις 11:00πμ έξω από το Υπουργείο Υγείας (Αριστοτέλους 17) και στην πορεία που θα ακολουθήσει, με ενδιάμεσο σταθμό τα Προπύλαια στις 12:30μμ όπου πραγματοποιείται η συγκέντρωση των ΔΟΕ – ΟΛΜΕ, για να καταλήξει στη Βουλή.

Από την Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ

Του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ

Το κείμενο που ακολουθεί με τίτλο «”Αριστερόμετρο”: Φυσικά και υπάρχει!» δημοσιεύτηκε εδώ στην ίδια θέση πριν από 16 μήνες, στις 2 Μάρτη 2015. Ήταν λίγες μέρες μετά την νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Γενάρη και ενώ ακόμα δέσποζε εκείνο το «Πρώτη φορά Αριστερά»…

    Ο λόγος που επιλέξαμε την αναδημοσίευσή του εξηγείται στο σημείωμα που ακολουθεί μετά το τέλος εκείνου του κειμένου, και φυσικά δεν είναι να βλογήσουμε τα γένια μας – πράγμα καθόλου δύσκολο πια για όσους δεν παραμυθιάζονται από τον ρεφορμισμό, με όσους «αριστερούς» μανδύες κι αν ενδυθεί ανά τους αιώνες.

«Αριστερόμετρο»: Φυσικά και υπάρχει!

    “Ότιη αστική δημοκρατία έχει γυρίσει στην εποχή της Ιεράς Συμμαχίας και άρα στην εποχή της ιεράς εξέτασης των δημοκρατικών δικαιωμάτων, είναι μια διαπίστωση που παραβιάζει ανοιχτές ιστορικές θύρες. Ως εκ τούτου χρόνια τώρα, πολύ πριν από τα Μνημόνια, από την εποχή των τρομονόμων, των χουντικών διαταγμάτων κατά αγροτών και μαθητών, των ηλεκτρονικών φακελωμάτων, των Αμπού Γκράιμπ και των Γκουαντάναμο, η Αριστερά έχει αναδειχτεί στο προκεχωρημένο φυλάκιο υπεράσπισης ακόμα και αυτών των αστικοδημοκρατικών ελευθεριών.

    Συνιστά, όμως πολιτική έκπτωση, για κάθε αριστερό, πόσω μάλλον κομμουνιστή, να μειώνει το εύρος των δημοκρατικών ελευθεριών στα αστικοδημοκρατικά τους όρια, και να βαφτίζει «αριστερά» αυτά τα όρια. Διότι δι’ αυτού του τρόπου παραιτείται από το πραγματικό νόημα της προάσπισης και αποκατάστασης των αστικοδημοκρατικών ελευθεριών. Που δεν είναι άλλο  για την Αριστερά από την επέκτασή τους, την υπέρβασή τους και - μέσω αυτού του τρόπου - από την κατοχύρωση όλων των ελευθεριών. Αυτό είναι αριστερή πολιτική.

    Το αυτό ισχύει στα ζητήματα της οικονομίας και της αντανάκλασης τους στη ζωή και τον βίο των ανθρώπων. Η Αριστερά, πόσω μάλλον η κομμουνιστική Αριστερά, πάλευε και θα παλεύει πάντα για το μεροκάματο, για τη δουλειά, για το δικαίωμα στην εργασία, για την ανύψωση του πολιτιστικού επιπέδου των λαϊκών στρωμάτων μέσα από την ικανοποίηση των όλο και πιο διευρυμένων αναγκών τους. Γιατί αυτό σημαίνει ανύψωση του κοινωνικού και  πολιτιστικού επιπέδου του λαού: Η ικανοποίηση των όλων και πιο διευρυμένων αναγκών του.

     Αλλά η Αριστερά, δεν βαφτίζει την ασπιρίνη θεραπεία επειδή οι κανίβαλοι έκοψαν την ασπιρίνη από τον άρρωστο. Η Αριστερά δεν βαφτίζει το μισό κουλούρι λουκούλλειο γεύμα επειδή οι κανίβαλοι στέρησαν το ψωμί από το τραπέζι. Η Αριστερά παλεύει για την ασπιρίνη και για το ψωμί, οφείλει να τα εξασφαλίζει και να τα διανέμει με δίκαιο τρόπο, όχι για να βαφτίσει «αριστερό» το δίκαιο μοίρασμα της φτώχειας και τον «λιτό βίο». Αλλά για να εξαλείψει τη φτώχεια και να εξασφαλίσει - στον επίγειο βίο - όλα τα ελέη του Θεού.

    Η Αριστερά είναι αριστερά επειδή ακριβώς δεν κατεβάζει τον πήχη των απαιτήσεων των ανθρώπων έχοντας για μέτρο – ή για άλλοθι - εκείνους που έριξαν τους ανθρώπους στα Τάρταρα. Πασχίζει να τους βγάλει από τα Τάρταρα για να κατακτήσουν τον Όλυμπο και όχι για να σέρνονται στη Γη.

    Να λοιπόν που μέσα στις σημερινές συνθήκες - και λόγω αυτών ακριβώς των  συνθηκών της καπιταλιστικής βαρβαρότητας - τα λόγια του Λένιν απέναντι σε όσους υπόσχονται «βελτιώσεις» χωρίς, όμως, να σταματούν τους τεμενάδες στο καθεστώς που βαλτώνει το λαό, οι διαπιστώσεις του μπολσεβίκου ηγέτη ισχύουν χίλιες φορές: «Σε συνθήκες διατήρησης του καπιταλισμού οι μεταρρυθμίσεις δεν μπορούν να είναι ούτε σταθερές ούτε σοβαρές», έλεγε προσθέτοντας με έμφαση ότι αυτό κάθε άλλο παρά αναιρεί τη θέση πως οι εργαζόμενοι έχουν κάθε λόγο να «παλεύουν για βελτιώσεις για να συνεχίσουν πιο επίμονη πάλη ενάντια στη μισθωτή σκλαβιά».

    Να λοιπόν που ειδικά στις σημερινές συνθήκες είναι πολιτικός και ιστορικός αναθεωρητισμός έσχατης μορφής να επιδίδονται ορισμένοι στο ατόπημα του τεμαχισμού του ΕΑΜ.Πρόκειται για όσουςαναφέρονται συχνά στο πρόγραμμα του ΕΑΜ που μιλούσε για «καθημερινή πάλη για να μην τσακιστεί ο λαός κάτω από την πείνα, την αρρώστια και τις υλικές στερήσεις», αλλά που μονίμως «ξεχνούν» εκείνη την στροφή από τον ΥΜΝΟ του ΕΑΜ: «…έχει πρόγραμμα Λαοκρατία…».

    Αυτάείναι στοιχειώδη για τους Αριστερούς. Πόσω μάλλον για τους κομμουνιστές. Οι οποίοι επειδή ακριβώς όχι μόνο αντιλαμβάνονται αλλά και επειδή δεν παραιτούνται από τα στοιχειώδη, τονίζουν: Οι αποστάσεις που χωρίζουν τους «αριστερούς» νεοφιλελεύθερους από τους «αριστερούς» κεϋνσιανιστές είναι υπαρκτές, καταγεγραμμένες και ενίοτε μεγάλες. Ωστόσο: Αυτές οι αποστάσεις ήταν, είναι και θα είναι πάντα μικρότερες από τις αποστάσεις που χωρίζουν και τους «αριστερούς» νεοφιλελεύθερους και τους «αριστερούς» κεϋνσιανιστές από τους αριστερούς μαρξιστές.  

    Κατά τα λοιπά ακούμε συχνά ότι δεν υπάρχει «αριστερόμετρο». Όποτε μιλάς για τις αρχές της Αριστεράς όλο και κάποιος - αριστερός - θα σου πετάξει: «Φέρε το «αριστερόμετρο» να μετρηθούμε…

    Προσωπικά (και επιτρέψτε μας τον προσωπικό τόνο) δεν είμαι κάτοχος του «αριστερόμετρου». Όχι γιατί δεν υπάρχει, αλλά αντιθέτως επειδή υπάρχει!  Και επειδή ξέρω ότι είναι τέτοιο το μπόι αυτών (των χιλιάδων και χιλιάδων) που το κατασκεύασαν, πού ούτε στο νυχάκι τους δεν θα μπορούσαμε να συγκριθούμε.

    Αλλά επειδή – και ευτυχώς - υπάρχει το «αριστερόμετρο», γι’ αυτό (και αιτούμαι ξανά την επιείκεια για τον προσωπικό τόνο): Ξέρω πολλούς ανθρώπους που είναι γενναιόδωροι. Αλλά δεν είναι αριστεροί. Ξέρω πολλούς ανθρώπους που είναι τίμιοι. Αλλά δεν είναι αριστεροί. Ξέρω πολλούς ανθρώπους που είναι δίκαιοι. Αλλά δεν είναι αριστεροί. Ξέρω πολλούς ανθρώπους ανιδιοτελείς, αλληλέγγυους προς το διπλανό τους, με την ντομπροσύνη που κουβαλούν οι λαϊκοί άνθρωποι, πολλοί από αυτούς σου «δίνουν το βρακί τους» αν βρεθείς στην ανάγκη. Αλλά δεν είναι αριστεροί.

    Ότι δεν είναι αριστεροί, δεν μειώνει σε τίποτα τα χαρακτηριστικά του αλτρουισμού που τους διακρίνει. Παρά μόνο σε ένα: Δεν προσδίδει σε αυτά τα χαρακτηριστικά την αναγκαία και ικανή συνθήκη, που θα τα μετέτρεπε σε πολιτικό μέγεθος και σε πολιτική δύναμη καταπολέμησης της ατιμίας, της εκμετάλλευσης, της αδικίας.

    Αριστερός δεν είναι ο δίκαιος, ο ανιδιοτελής, ο τίμιος, ο αλληλέγγυος απέναντι στα θύματα που αφήνει η πολιτική της καταστροφής και της λεηλασίας.

    Είναι όλα αυτά αλλά – δυστυχώς - είναι και κάτι πιο σύνθετο. Αριστερός είναι κείνος, που η συνείδησή του, η ανθρωπιά του, έχει μετουσιωθεί σε πολιτική συνείδηση και που παλεύει πολιτικά, κοινωνικά, ταξικά για την «εγκαθίδρυση» της αλληλεγγύης, της δικαιοσύνης, της τιμιότητας στον κόσμο.

    Που η συνεισφορά της πολιτικής του δράσης σ' αυτήν την υπόθεση δεν έρχεται από το «περίσσευμα» του ελεύθερου χρόνου του, ούτε συνιστά ένα γενικό ουμανιστικό πρόταγμα που του θολώνει τα μάτια για να μη βλέπει τα αίτια και τους υπαίτιους της τραγωδίας.

    Η Αριστερά, δε, δεν είναι η παράταξη της θωπείας, της κολακείας ή της διθυραμβολογίας για την «καλότητα» των ανθρώπων. Η ειδοποιός διαφορά της έγκειται στο ότι στην Αριστερά τα χαρακτηριστικά της καλοσύνης μετασχηματίζονται στην αναγκαία και ικανή συνθήκη που τα μετατρέπει σε πολιτικό μέγεθος και πολιτική δύναμη καταπολέμησης της ταξικής κακότητας, δηλαδή της ταξικής εκμετάλλευσης και της ταξικής βαρβαρότητας.

    Η Αριστερά (και εδώ βρίσκεται το «αριστερόμετρο» που συχνά το ξορκίζουν οι ομιλούντες αριστερά και πράττοντες δεξιά) εφόσον θέλει να είναι δύναμη της κοινωνικής απελευθέρωσης και όχι μια ακόμα λωρίδα – η αριστερή λωρίδα – του ίδιου καθεστωτικού δρόμου, δεν μπορεί παρά να έχει πάντα ως πυξίδα ότι:«Η ιστορία όλων των ως τα τώρα κοινωνιών είναι ιστορία ταξικών αγώνων», όπωςυποστηρίζουν οι συγγραφείς του «Κομμουνιστικού Μανιφέστου». Και συνεχίζουν: «Ελεύθερος και δούλος, πατρίκιος και πληβείος, βαρόνος και δουλοπάροικος, μάστορας και κάλφας, με μια λέξη, καταπιεστής και καταπιεζόμενος, βρίσκονταν σε ακατάπαυστη αντίθεση μεταξύ τους, έκαναν αδιάκοπο αγώνα, πότε καλυμμένο, πότε ανοιχτό (…)».

    Η Αριστερά εφόσον θέλει να είναι δύναμη της κοινωνικής απελευθέρωσης και όχι μια ακόμα λωρίδα – η αριστερή λωρίδα – του ίδιου καθεστωτικού δρόμου, δεν μπορεί παρά να τοποθετείται  ξεκάθαρα απέναντι σε κάθε λογική που «κουκουλώνει τις ταξικές αντιθέσεις και προωθεί τη λογική «και στον ληστή ψωμί και στον χωροφύλακα χαμπέρι».

    Γι’ αυτό και η Αριστερά δεν είναι «Ερυθρός Σταυρός» ούτε «ΟΗΕ». Κι όποιος την υποβιβάζει σε κάτι τέτοιο διαπνέεται από μια παιδαριώδη αφέλεια που όποιος του τη διαταράσσει δεν έχει σκοπό να πλήξει το αγνό παιδί που κρύβεται μέσα στις παιδαριώδεις προσεγγίσεις. Σκοπός είναι να προφυλαχτεί το παιδί. Τόσο από τις δικές του διαψεύσεις όσο κι από εκείνους που παίρνουν καμιά φορά τα παιδιά και τα κάνουν γενίτσαρους”.

 ***

    Αυτά γράφαμε, τότε…

    Σήμερα, λοιπόν, μετά από το τρίτο φανερό Μνημόνιο και τα διαδοχικά κρυφά Μνημόνια: Ασφαλιστικό, φορολογικό, κόφτης, ξεπούλημα 99 ετών, πλειστηριασμοί και παραχώρηση ΟΛΩΝ των κατοικιών στα κοράκια, ΕΝΦΙΑ μέχρι το 2031, μνημονιακές δεσμεύσεις για εργασιακά κλπ,

    σήμερα, μετά το άνευ προηγουμένου και διαρκώς επαναλαμβανόμενο ψεύδος (μόλις προχτές ο κ.Τσίπρας εμφανίστηκε στο υπουργικό του συμβούλιο σαν προστάτης των συνταξιούχων παρότι, όπως αποκάλυψε η «Αγορά» του Σαββάτου, από Ιούλη φέρνει νέες μειώσεις – σοκ στις συντάξεις και στα εφάπαξ έως και 35%),

    σήμερα,  μετά την επίσημη ανακήρυξή τους σε «αριστερά» κατοικίδια του ΝΑΤΟ, του ΔΝΤ, της ΕΕ και της εγχώριας (με ή χωρίς off shore) πλουτοκρατίας,

    σήμερα, που ως γνήσιοι διάδοχοι των προηγούμενων «θρηνούν» - αλλά ψηφίζουν, που «πονούν» - αλλά ψηφίζουν, που «δεν συμφωνούν» - αλλά ψηφίζουν, που αποκαλούν «φοροφυγάδες» τους χαμηλοσυνταξιούχους του ΕΚΑΣ, που εκποιούν από αεροδρόμια μέχρι Ελληνικό και από λιμάνια μέχρι ΔΕΗ και Εγνατία,

    σήμερα, που κάνουν «χιούμορ» καλώντας μας να τους δοξάσουμε και να μην φοβόμαστε αφού τα δικά τους εκατό χρόνια ταξικής λεηλασίας είναι λιγότερα… από τα 400 χρόνια τουρκοκρατίας,

    σήμερα, παρακολουθώντας εκείνους ειδικά που μέσα στην κατάντια τους συνεχίζουν να επικαλούνται την Αριστερά,

    σήμερα, καθώς γεμίσανε τα κυβερνητικά έδρανα με τέτοιους «αριστερούς» που η μοναδική απόδειξη της έκπτωτης αριστεροσύνης τους είναι να περιφέρουν την θλιβερή εικόνα τους καθώς (νομίζουν ότι) διασύρουν την Αριστερά,

    θεωρούμε επιβεβλημένο να πιάσουμε το νήμα από την ακροτελεύτια λέξη του παλιού εκείνου κειμένου, για μια αναγκαία προσθήκη: Κανείς Τούρκος δεν έγινε ποτέ γενίτσαρος. 




πηγή enikos